παπιστής

ο

ο οπαδός τού παπισμού, ο ρωμαιοκαθολικός, αυτός που παραδέχεται τον πάπα ως μόνο και γνήσιο αντιπρόσωπο τού Θεού στη Γη και ως αλάθητο, καθώς και το σύνολο τών δογμάτων τής Δυτικής Εκκλησίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πάπας + κατάλ. -ιστής. Η λ. μαρτυρείται από το 1690 στον Μάξιμο Πελοποννήσιο].